Co roku na początku września wspominam swoje dzieciństwo, czyli jesień. Wtedy wydawało się, że wraz z podartą kartką kalendarza „31 sierpnia” życie zatrzymuje się, wszystko wokół staje się ponure, nieprzyjazne, mokre, nieszczęśliwe. Lato ukradkiem odeszło, zabierając ze sobą wakacje, zabawne przygody z przyjaciółmi na podwórku, szczęśliwe chwile spędzane nad miejscowym stawem. I tyle - jesienna szkoła, irytująca "muzykalna dziewczyna", prawie stuprocentowe ciągłe chlupotanie w butach i katar z mamuśkimi tabletkami i zatyczkami na plecach z "puszek"🙈😅. Bardzo wcześnie zrozumiałam pojęcie „depresji jesiennej”😜 I dopiero później, z biegiem lat, uświadomiłam sobie, jakie emocje, jakie jesień niesie ze sobą dorosłego, dojrzałego człowieka. Jej piękno, roztropność, mądrość, przytulność. Jego kolory i smaki. Jej dotyk. Nawet nie pamiętam kiedy dokładnie, ale stała się to moja ulubiona pora roku. A także - jakie cudowne zdjęcia daje nam jesienna przyroda😍
Na zdjęciu moja ulubiona Valery (autorska przegubowa lalka Valery Revega, lalki Faylini).
Dziękuję za uwagę! ☕️🌻
Lalki i figurki w katalogu
Zobacz podobne
