Rogi - historyczne znaczenie symbolu

Wiele można powiedzieć o rogach - to bardzo starożytny symbol, który nie ogranicza się do ich „instrukcji”. W końcu od razu wspomniałeś tylko o frazeologii „włącz rogi”, prawda?
Nie będę powtarzał cudzego tekstu – jest artykuł „O rogach męskich i żeńskich” Tatiany Wołodziny (w tłumaczeniu Marii Mayerchyk), jest dość zwięzły, niecałe siedem stron samego tekstu, wszystko jest napisane dość przejrzyście . polecam
shron1.chtyvo.org.ua
Ja sam chcę przypomnieć o rogach używanych bez kontekstu niewierności.
Na przykład rogaty Mojżesz.
Aż do XVII wieku. wśród katolików Mojżesz był rogaty – tak go przedstawiano na obrazach i posągach. Winą za to jest tłumaczenie - faktem jest, że w starożytnym języku hebrajskim słowa „promień oświetlony” i „róg” pisano tak samo. I przyszedł Mojżesz po rozmowie z Bogiem, nie z jaśniejącą twarzą, ale z rogami.

Jednocześnie tłumaczenia nie można nazwać błędnym - starożytny hebrajski ma sporo wspólnego ze starożytnym Egiptem, a w starożytnym Egipcie rogi były symbolem boskości, odrodzenia i słońca.
Przypomnę też o drugim najsłynniejszym „rogaczu” – Aleksandrze Wielkim w jego rogowym hełmie.
Uważa się, że rogi macedońskie pojawiły się po podboju Egiptu - tamtejsi kapłani zwali Aleksandrem, który uwolnił je od Persów, syna boga Amona i prawowitego faraona.
Świętym zwierzęciem boga Amona był baran, więc rogi baranie były jego atrybutem. Przed Macedończykiem wśród faraonów jedynie Ramzes II Wielki mógł sobie pozwolić na noszenie na sobie atrybutu głównego boga (a nie jako elementu rytualnej korony).